Vier jaar geleden alweer wilde mijn biologische zus, die net moeder was geworden opzoek gaan naar haar roots. Ikzelf heb deze behoefte nooit gehad maar wilde mijn moeder, die via een Nederlands programma in Nederland kwam niet meteen afwijzen.

Twee jaar geleden ben ik zelf naar Colombia afgereisd om mijn familie te bezoeken en ook het land te zien. Het gevoel voor mijn moeder is nooit ontstaan en ben ook van mening dat die niet zal ontstaan.

Ik ben zonder verwachtingen in dit "project" gestapt en ook zonder verwachtingen er weer uitgestapt. Maak je geen illusie dat zij de laatste puzzelstuk is of dat als je naar je eigen land afreist je meteen "thuis" voelt. Thuis is daar waar je hart ligt, daar waar mensen je kennen en je accepteren met al je tekortkomingen. De reis heeft alleen met jezelf te maken.

En wat mensen ook vinden of denken (want iedereen heeft een mening over je): je mag er zijn! Hoor en vertrouw op jezelf. Je hebt meer superkrachten dan je denkt!

Meer ervaringsverhalen

Wil jij jouw verhaal (anoniem) met anderen delen?

Stuur jouw verhaal in