Anne is 32 als ze erachter komt dat ze onbedoeld zwanger is. Mijn ex wilde absoluut geen kind, maar ik wel. Het is de meest bizarre situatie die ik ooit heb meegemaakt: mijn keuze zou ook zijn leven beïnvloeden. Hij heeft een maand lang geprobeerd mij te overtuigen om voor abortus te kiezen.
Ik vergeet het nooit meer. Het was een woensdag. Ik fietste door de stad en zag overal zwangere vrouwen. Op mijn werk trok ik een boek uit de kast en daar viel een folder uit: ‘Ongewenst zwanger, wat nu?’. En ’s avonds vertelde mijn moeder dat ze zo lekker had geluncht bij restaurant ‘Moeders’. Ik moest die dag ongesteld worden, maar werd het niet. De dag erna ging ik naar een festival, dus ik deed voor de zekerheid een test. Ik was opgelucht toen die negatief bleek.
Ik had een jaar iets gehad met een man waar ik gek op was, maar het was een onstuimige knipperlichtrelatie. Op dat moment was ik er klaar mee en had ik het net beëindigd. Ik ging naar het festival en werd nog steeds niet ongesteld. Na dat weekend ben ik een dag in bed gaan liggen met een boek. Ik weet nog dat ik dacht: dit is de laatste dag van mijn leven alleen.
Op woensdag deed ik weer een test, maar ik wist de uitslag al. Ik was zwanger. Een week eerder had ik nog op mijn balkon gestaan en dacht: Ik ben 32, heb twee diploma’s op zak, de wereld ligt aan mijn voeten. Wat wil ik nog meer? Een kind, was toen mijn antwoord. Achteraf bleek ik toen dus al zwanger. Ik voelde ook heel duidelijk na die test: dit kind gaat er komen. Nooit heb ik getwijfeld. Dat kwam mede door mijn situatie. Ik had gestudeerd, genoeg gereisd, was 32 jaar. Voor mijn gevoel was ik klaar om moeder te worden.
Anne: Nooit heb ik getwijfeld, dit kind gaat er komen. Ik was klaar om moeder te worden
Mijn ex wilde het pertinent niet. En dat begreep ik ook. Het is de meest bizarre situatie die ik ooit heb meegemaakt. Normaal maak je keuzes in je leven en neem je de verantwoordelijkheid voor de gevolgen hiervan. Nu zou mijn keuze voor dit kind ook zijn leven beïnvloeden. Maar ik moest met mezelf verder. De rest van mijn leven. Ik kon het niet voor hem laten weghalen.
Dat hij boos was, snapte ik. Mijn keuze ging over iets essentieels, namelijk over een kind. Dat heeft enorm veel impact. Maar mijn gevoel was echt zo sterk. Normaal ben ik een enorme twijfelkont, maar hierover was ik zeker. Ik voelde me heel krachtig in die periode. Zeker een maand lang heeft hij geprobeerd mij te overtuigen om voor abortus te kiezen. Ik veranderde echter niet van mening en bleef mezelf maar herhalen. Ik hoorde wel wat hij zei, maar ik was zo zeker van mijn zaak. Ik hield contact met hem. Juist omdat mijn keuze zo’n impact zou hebben op zijn leven. En omdat ik wist dat hij in de toekomst niet de rug zou keren naar zijn kind.
Hoe hij die vaderrol precies zou invullen, dat was zijn keuze. We hebben ook gesprekken gehad bij Fiom. Samen kwamen we er niet uit, we dachten er compleet anders over. Dan is het fijn als er een derde persoon meedenkt. Hij is vervolgens twee maanden naar het buitenland gegaan om zich te bezinnen. Ineens kreeg ik een berichtje: ‘hoe is het met de moeder van mijn komende kind?’. Hij begon het langzaam te accepteren.
Anne: 'Hoe is het met de moeder van mijn komende kind?' Hij begon het langzaam te accepteren.
Die eerste maanden van mijn zwangerschap waren zwaar. Ik stond er alleen voor en dacht: ‘ik moet dingen gaan regelen’. Op mijn werk vroeg ik om meer uren. Mijn manager bood mij toen een andere functie aan, op een hoger niveau. En later kreeg ik zelfs een vast contract. Ik heb gezegd dat ik zwanger was, maar hij zei ‘dat hoort bij het leven’. Uiteindelijk tekende ik met een zwangere buik mijn contract. Er zijn in die tijd ook deuren voor me open gegaan, zoals die baan. Als ik nu naar mijn dochter kijk, ze is inmiddels al 11 jaar, dan zie ik die stevigheid en kracht van toen in haar terug.
Doordat ik zeker wist wat ik wilde, stond ik heel steady in mijn schoenen. Ondanks de mensen in mijn omgeving die tegen me aan beukten, bleef ik overeind. Ik zou dan ook alle vrouwen willen adviseren om goed naar jezelf, naar je hart te luisteren. Je kunt bij jezelf blijven en tegelijkertijd ook bij die ander zijn. Ik begreep de woede van de vader van mijn dochter, maar ik bleef bij mijn keuze. Hij is bij de bevalling geweest en vanaf dag één betrokken bij onze dochter. Hij heeft me nooit laten zitten en het gaat goed met ons.
In verband met de privacy is de naam in dit verhaal verzonnen.