Graag deel ik mijn ervaring over de abortuspil. Uit eigen ervaring weet ik dat er online bijna geen informatie is over wat je nou daadwerkelijk kunt verwachten. Belangrijk om te weten, is dat ik 5 weken zwanger was en het als een overtijdbehandeling werd gezien. 

In de kliniek slikte ik de eerste pil, die de zwangerschap stop zou zetten. Daar merkte ik niets van. Niet misselijk, geen krampen en geen bloed. 2 dagen later was het tijd voor deel 2: het inbrengen van 4 pillen. Ik ben een uurtje in bed blijven liggen, zodat de pillen konden oplossen.

Na 1,5 uur ben ik verplaatst naar de bank en kreeg ik een klein beetje krampen. In de toilet kwam er een klein golfje bloed uit. Vuurrood. Wat me ook gelijk opviel: de stank. Niemand waarschuwt je ervoor, maar dit hele proces stinkt. Totaal andere geur dan ongesteldheid. De pillen zouden er eventueel uit kunnen komen, dat is bij mij niet gebeurd. Ze zijn in totaal opgelost.

De hele dag heb ik wat krampen gehad, maar niet heel ernstig. Ik slikte Aleve feminax, voor de zekerheid. Het bloeden werd na 2 dagen al stukken minder, maar “het” was er nog niet uit. Af en toe een mini stolsel. Maar “het” nog niet. Na een dag amper te bloeden, kwam het weer op gang. Uiteindelijk heeft het in totaal een week geduurd: van de pil tot “het” eruit kwam.

Linde: Het bloeden was niet enorm veel gedurende de week. Lichamelijk is het mij dan ook enorm meegevallen.

Daarna hield het bloeden ook gelijk op. Het bloeden was niet enorm veel gedurende de week. Lichamelijk is het mij dan ook enorm meegevallen. Mogelijk ook doordat ik zo pril zwanger was. Het was ook een opluchting dat het eruit was. Nu hoefde ik niet iedere keer snel naar de wc te rennen wanneer ik iets dacht te voelen. Waar je goed over na moet denken, is of je die onzekerheid aan kunt; iedere keer naar de wc rennen als je iets voelt.

Of na iedere wc-beurt de pot checken of “het” eruit is gekomen. Voor mij was het fijn, doordat ik er naar toe kon leven dat de zwangerschap voorbij was. Als het door curettage weg was gehaald, had ik dit proces anders doorstaan. Nu kon ik langzaam aan het idee wennen dat het ging stoppen. Bijna alsof het op een natuurlijke manier afgebroken was. Klinkt heel raar, maar voor mij was dit de juiste manier. Ik hoop dat mijn verhaal je het inzicht of de antwoorden geeft waar je naar op zoek bent.

In verband met de privacy is de naam in dit verhaal verzonnen.

Meer ervaringsverhalen

Wil jij jouw verhaal (anoniem) met anderen delen?

Stuur jouw verhaal in