Dit artikel onderzoekt hoe Nederlanders die via spermadonatie zijn verwekt, probeerden verwantschap aan te tonen met donorhalfbroers en -zussen, 'vreemden' die onlangs 'familieleden' bleken te zijn. De deelnemers van het onderzoek probeerden een gevoel van keuzevrijheid te krijgen in hun verwantschapssituatie door DNA-testen, maar werden uitgedaagd door hoeveel onvoorziene verwanten in dit proces naar voren konden komen. We onderzochten hoe genetische banden werden omgezet in sociale verwantschap.
Samenvatting
In dit onderzoek onderscheiden we drie verschillende fasen: (1) het zoeken naar verwanten, (2) het ontmoeten van halfbroers en -zussen en (3) verwant of niet-verwant voelen. Uit onze analyse blijkt dat, terwijl het gevoel van verwantschap in fase 1 en 2 in eerste instantie vooral werd bepaald door fysieke gelijkenissen, naarmate het contact in fase 3 intensiveerde en er gedeelde waarden en sociale overeenkomsten waren, steeds belangrijker werden.