Het was eind jaren 80, begin jaren 90 en ik las veel verhalen over stellen die kinderen wilden maar waarbij het gewoonweg niet lukte. Bijvoorbeeld omdat de kwaliteit van het sperma van de man niet goed was. Ik had zelf op dat moment al vier gezonde kinderen en wilde graag helpen. Bedacht ook dat ik geen gekke ziektes in de familie heb. Een oproep voor donoren in de krant was het laatste zetje.

Ik meldde me aan bij Medisch Centrum Bijdorp in Barendrecht. Ik heb er toentertijd duidelijk bij gezegd geen anonieme donor te willen zijn. Ik moest me ook legitimeren, bloed werd afgenomen en zo zat ik al snel in het circuit. Ik geloof dat ik wel vijf jaar lang gedoneerd heb. Het leek allemaal heel keurig. Niet wetende dat het aan de achterkant één grote puinhoop was.

Toen ik eind jaren 90 een brief ontving van Bijdorp. Deze brief was eigenlijk niet voor mij bestemd, maar voor een notaris. Pas toen, in combinatie met de berichtgeving die in de media over Bijdorp op gang kwam, bemerkte ik dat het helemaal niet goed geregeld was. Ik heb toen gebeld, brieven geschreven maar kreeg te horen dat ik er niet zo’n punt van moest maken.

Philip: Mede door de berichtgeving in de media over Bijdorp, bemerkte ik dat het helemaal niet goed geregeld was.

Een tijd terug ben ik ernstig ziek geweest. Nu sta ik onder verscherpt toezicht van mijn behandelend arts. Dan ga je toch nadenken. Enkele jaren terug zocht ik contact met Fiom en heb ik me ingeschreven in de KID-DNA Databank. Tot op heden is daar nog geen match uit voortgekomen.

Nu voel ik me nog goed. Ik zou mijn (eventuele) donorkind(eren) graag willen ontmoeten. Ik ben benieuwd of ze op mij lijken. Of er karaktereigenschappen zijn die zijn overgedragen. Ook zou ik iets willen vertellen over mijn familie. Ik kom zelf uit een groot gezin met een rijke geschiedenis. Graag zou ik dat willen delen.

Het liefst zou ik ze nog in levende lijven ontmoeten. Maar voor het geval ik niet meer leef of ernstig ziek ben, heb ik ook - met hulp van Fiom - een videoboodschap opgenomen. Daarin vertel ik meer over wie ik ben, waar ik vandaan kom en meer van dat soort zaken. Dit zodat (eventuele) donorkinderen toch een beeld hebben en een idee krijgen van hun achtergrond.

* Dit ervaringsverhaal is geschreven vanuit een persoonlijke ervaring, dit kan voor iedereen anders zijn.
* In verband met de privacy is de naam in dit verhaal verzonnen.

Meer ervaringsverhalen

Wil jij jouw verhaal (anoniem) met anderen delen?

Stuur jouw verhaal in