In Nederland worden kinderen zowel uit het binnenland als buitenland geadopteerd. Wat voorop staat, is dat er voor deze kinderen in de landen van herkomst geen mogelijkheden (meer) zijn om op te groeien in het gezin, bij familie of een ander (adoptie)gezin. De redenen hiervoor kunnen erg verschillend zijn.
Adoptiekinderen in Nederland
De meeste adoptiekinderen in Nederland komen uit landen als Bulgarije, China, Filipijnen, Haïti, Hongarije, Nigeria, Polen, Portugal, Slowakije, Taiwan, Thailand, de VS en Zuid-Afrika. De leeftijden variëren van 0 tot 6 jaar en een groot deel van de adoptiekinderen heeft een medische aandoening. Als je een kind uit het buitenland wilt adopteren, zijn er verschillende zaken om rekening mee te houden. Zo hebben de leeftijd en gezondheid van zowel het kind als de aspirant-adoptieouder invloed op de mogelijkheden en wachttijd. Informeer je op tijd, zodat je weet wat je kunt verwachten als je uit het buitenland wilt adopteren.
Er worden ook kinderen binnen Nederland afgestaan en geadopteerd. De redenen om een kind af te staan ter adoptie kunnen erg verschillend zijn. Het kan te maken hebben met economische of politieke factoren of vanwege een ongewenste zwangerschap. Wanneer je een kind wil adopteren mag je bij de meeste vergunninghouders geen voorkeur uitspreken voor het geslacht van het adoptiekind. Het uitgangspunt is dat ouders gezocht worden voor kinderen en niet andersom.
Minder interlandelijke adoptie
Er wordt steeds minder vaak een kind uit het buitenland geadopteerd. Dat heeft verschillende redenen. Zo wordt het voor kinderen in het buitenland die afgestaan worden steeds makkelijker mogelijk om in het eigen land op te groeien. Dit heeft bijvoorbeeld te maken met de toenemende welvaart in het land of omdat de taboes op alleenstaand ouderschap of pleegzorg verdwijnen.
Ieder jaar publiceert het Ministerie van Justitie en Veiligheid een statistisch overzicht met analyses en trends rondom adoptie. Daarin lees je bijvoorbeeld hoeveel verzoeken er zijn ingediend, maar ook hoeveel er zijn ingetrokken. Fiom verzamelt deze overzichten. De statistieken gaan terug tot het jaar 2002.
Special needs-kinderen
Als aspirant-adoptieouders heb je natuurlijk persoonlijke ideeën en wensen bij het adopteren van een kind. Het is belangrijk om je goed en op tijd te informeren over de mogelijkheden, zodat je niet voor vervelende verrassingen komt te staan.
Wanneer je wens is om een jong en gezond kind uit het buitenland te adopteren, is de kans groter dat je voor gesloten wachtlijsten of lange wachttijden komt te staan. Mag het kind wat ouder zijn, een ingewikkelde medische aandoening hebben, of een combinatie hiervan? Dan zijn er meer mogelijkheden en worden wachttijden eventueel korter dan verwacht. Dat komt, omdat deze special needs-kinderen vaak moeilijker aan geschikte aspirant-adoptieouders gekoppeld kunnen worden en dus al lang wachten.
De mogelijkheden voor het adopteren van een kind met zogenoemde special needs worden bepaald aan de hand van de situatie van de aspirant-adoptieouders. Denk aan leeftijd, relatievorm, huwelijksduur en gezinssamenstelling. Maar ook je fysieke en mentale gezondheid speelt een grote rol. Ieder land stelt zelf zijn voorwaarden op. Om een inzicht te krijgen in deze voorwaarden hebben het ministerie van Justitie en Veiligheid, de Raad voor de Kinderbescherming, de vergunninghouders en Fiom een overzicht opgesteld. Aan de hand van dit overzicht kun je zien welke soorten special needs adoptiekinderen kunnen hebben en wat deze van adoptieouders vragen.
