Marieke

Ik ben Marieke en samen met mijn man mochten we twee jaar geleden de trotse ouders worden van een Hongaarse tribling (een peuter en twee kleuters). Ik wil jullie een kijkje geven in ons leven. Een leven waarin adoptie dagelijks een rol speelt, een leven waarin we genieten van onze kinderen, een leven met vallen en opstaan.

kerstboom blog jpg.

December 2022

I.v.m. de privacy van onze kinderen vermeld ik hun geslacht niet, schrijf ik alles in de ‘hij-vorm’ en schrijf ik in termen als ‘de oudste’, ‘de jongste’ of bijv. ‘brussen’. 

Ik kijk naar onze kerstboom met gekleurde lampjes. Of ik er van houd? Nee totaal niet. Maar ik houd wel van m’n kinderen en voor hen heeft dit een speciale betekenis. 

Vorig jaar hadden we de kinderen al voorbereid dat onze kerstboom alleen witte lampjes heeft en het geen kerstboom met gekleurde lampjes zou worden zoals ze altijd bij hun pleeggezin hadden. Ook vertelden we dat er geen cadeautjes onder de boom zouden liggen. 

Ze namen het zoals het was en hielpen vol enthousiasme de boom versieren. Nu we een jaar verder zijn komt het steeds weer ter sprake. Niet die cadeautjes die niet meer onder de boom liggen. Wel de gekleurde lampjes die ontbreken. Overal waar we onderweg bomen met gekleurde lampjes zien wordt er vol enthousiasme gereageerd. Dat was zo mooi bij het pleeggezin! Dit is overduidelijk een positieve herinnering. Mooie Hongaarse herinneringen proberen we te koesteren. Ze zijn zo belangrijk voor de kinderen. Er was een leven voor het Nederlandse leven. Dat was er en mag er gewoon zijn. Daarom besluit ik op zoek te gaan naar een kerstboompje voor in de keuken. Eentje met… je raadt het al… gekleurde lampjes! 

Vanmiddag zijn we met de hele familie in de Intratuin. Wat genieten de kinderen met alle neefjes en nichtjes. Ik koop een kerstboompje en zet hem thuis op, inclusief de gekleurde lampjes. De blikken, de twinkelende en stralende ogen! Onbetaalbaar! Daar kan geen kerstboom met witte lampjes tegenop. 

Één van de drie springt in het rond om vervolgens in m’n armen te springen. We knuffelen terwijl je met je stralende ogen in mijn ogen kijkt en alleen maar zegt “dankjewel mama, dankjewel!”